Tijdens bovenstaand interview vertelde kunstenares Lita Cabellut me dat ze slaaf is van de schoonheid. Als journalist ben je slaaf van het verhaal. Het is niet jouw verhaal maar het verhaal van je onderwerp. Of het nu een nieuwsitem, een interview of een gebeurtenis is. Jij staat in functie van het verhaal, niet omgekeerd.

Toch speelt de manier waarop je jezelf neerzet mee. Wat voor journalist wil je zijn? Wat voor verhalen wil je schrijven? Voor reisverhalen ga je zintuiglijk te werk, waardoor je de lezer meeneemt naar een bepaalde plek. Dit werkt ook voor een reportage terwijl je bij een interview buiten jezelf moet treden en je moet verplaatsen in een ander persoon. 

De opbouw en structuur van journalistieke verhalen verschilt echter niet veel van fictieve verhalen. Enkel de intentie is anders. Er is een notie van objectiviteit die altijd onbereikbaar blijft. Toch is het uit den boze om dingen te verzinnen, terwijl je wel een eigen perspectief naar voren brengt. Een waardevol en origineel perspectief kan een frisse wind blazen in een overbevolkte mediawereld. 

Verhalende journalistiek

Verhalen leven op elke straathoek. Je moet ze alleen zien en ze een stem geven. Op die manier schrijf ik al jarenlang nieuwsberichten, reportages, recensies en interviews voor de Volkskrant, National Geographic (Traveler), Zoom Magazine en het Algemeen Dagblad. Enkele van deze verhalen zijn terug te vinden op de blogpagina

© Fred Leeflang

Bedrijfsjournalistiek

Elk bedrijf heeft een verhaal, ik breng het tot leven. Dat deed ik voor bedrijven als Q-park, Basic Fit en TravelDiaries. Zwart op wit. Nieuwsbrieven. Persberichten.
Bedrijfsmagazines. Geen gedoe. Geen kitsch. Gewoon woorden.